Inleding
Op 11 november vieren de Polen hun Onafhankelijkheidsdag. Maar het is niet de dag waarop de Tweede Wereldoorlog eindigde. Neen, het einde van de Tweede Wereldoorlog bracht Polen de nieuwe bezetting (Teheran, Jalta) en een nieuw regime. Ondanks het feit dat Polen naast de geallieerden in de Tweede Wereldoorlog hebben gevochten en samen de oorlog gewonnen.
We hebben het hier over het jaar 1920.
Pruisen (Duitsland) en Rusland hebben de generaties van Polen tot dan toe 123 jaar gevangen gehouden en hun land van de kaart van Europa gewist.
Roman Dmowski. Foto: wykop.pl
Op de vredesconferentie in Versailles heeft Roman Dmowski de leiders van de Europese machten overtuigd dat onafhankelijk Polen noodzakelijk is. Dmowski’s sterke argument dwong zelfs de Britse premier David Lloyd George, die Polen zo ongunstig was, dit te accepteren. (1)
Om deze prille onafhankelijkheid te bevestigen, moesten Polen eerst zes grensoorlogen en één grote met Sovjet-Rusland voeren.
De overwinning van Polen op Sovjet-Rusland heeft de verspreiding van communisme in Europa gestopt. Maar het Westen wilde het niet erkennen.
De Engelsen en Fransen wilden niet erkennen dat de Polen als eersten de overwinning op de bolsjewieken hebben behaald.
Franse generaal Louis A. Faury. Foto: wikipedia
De Franse generaal Louis A. Faury *) merkte dit bijzonder moment in de wereldgeschiedenis als enige op.
Hij zei “aan de rivieren Vistula en Niemen heeft deze nobele natie opnieuw de westerse civilisatie
Edgar V. D’ Abernon. Foto: National Portret Gallery
een dienst bewezen en men wist het niet op de juiste waarde te schatten“.
Lord Edgar D’ Abernon **) vond het noodzakelijk “de westerse publieke opinie uit te leggen, dat de Polen Europa in 1920 hebben verlost“.
Zijn ervaring heeft hij later in zijn boek “The Eighteenth Decisive Battles of the World” beschreven. (2)
De oorlog, die het lot van de wereld veranderde
Iets, dat als een grensgevecht in een klein stadje Mosty, aan Niemen begon, mondde snel uit in een oorlog. Het was een winterse dag op 14 juli 1919.
Polen moesten deze oorlog winnen om de onafhankelijkheid, waar ze 120 jaar op hadden gewacht te verdedigen. De bolsjewieken hadden toen maar één doel, de revolutie op het hele Europese continent te starten.
Het was een patstelling, die het vaststellen van de nieuwe grens onmogelijk maakte. De oorlog was onvermijdelijk. (2)
Het kritische moment van die oorlog viel in augustus 1920 toen de Sovjets in hun druk naar het Westen direct Warschau hadden bedreigd.
Strijd tussen Polen en de bolsjewieken 1919-1920. Foto: stara gwardia.pl
De slag om Warschau op 13-25 augustus werd beschouwd als een echt wonder. Het Poolse leger heeft niet alleen de frontale aanval van de Sovjets weerstaan, maar de Polen kwamen ogenblikkelijk over tot een tegenoffensief.
De oorlog eindigde op 12 oktober 1920 en op 18 maart 1921 hebben de beide kanten een vredesverdrag in Riga ondertekend. (2)
Polen hadden toen te veel problemen aan hun hoofd om hun succes in de confrontatie met Sovjet-Rusland goed te benutten. Misschien waren we inderdaad niet sterk in de oorlogspropaganda, of misschien vonden we andere waarden belangrijker. Misschien verwachtten we dezelfde eerlijkheid van anderen?
In het begin van de twintigste eeuw werd Polen als land in een extreem moeilijke omstandigheden gevormd. Voordat er een herkenbaar, modern land kon ontstaan, moesten de Polen veel problemen overwinnen.
Het vastleggen van de grenzen van Polen behoort tot de moeilijkste episode van de moderne Europese geschiedenis. (…)
Bovendien heeft Polen altijd weinig te danken gehad aan haar bondgenoten en nog minder aan haar vijanden. Allebei verwelkomden haar ontstaan als onafhankelijke staat in 1918-20 met minachting. Broos en onbemind moest Polen soortgelijke problemen van legitimiteit binnen haar eigen grenzen trotseren (3).
Conclusie
De overwinning van Polen op de Sovjets 100 jaar geleden heeft de mars van de bolsjewieken naar het Westen afgeremd. Zonder de Poolse overwinning in 1920 zouden de Sovjet grenzen tot aan de Atlantische oceaan reiken.
Voor het Westen was het alleen een “oorlog van dwergen en niet van de giganten”. Terwijl deze overwinning niet minder was, dan de overwinningen van Themistocles, Alexander de Grote, Caesar, Gustav Adolf, De Grand Condé en van vele andere grote generaals. (2)
In 1920 deden Polen wat juist was. Ze hebben hun onafhankelijkheid met enorme offergezindheid verdedigd.
Hetzelfde deden Polen in de Tweede Wereldoorlog. Opnieuw van hun land beroofd gingen ze samen met de geallieerden de strijd aan: “Voor jullie en onze vrijheid”.
Dit gold voor de strijd van de Polen tegen communisme in de jaren 70-tig en later als Solidarnosc in de jaren 80-tig. En dit geldt tot de dag van vandaag, want Polen vechten nog steeds voor hun onafhankelijkheid. In deze strijd worden ze of vanuit het Oosten of vanuit het Westen tegengewerkt.
Polen mogen blijkbaar geen gevoel van het Pools zijn, van hun geloof en liefde voor hun vaderland en respect voor hun voorouders uiten, zonder dat de links-liberale media hen voor fascisten, neonazi of antisemieten uitmaken.
Al deze beschuldigingen zijn behalve a-historisch, onrechtvaardig en zeer kwalijk.
Stelt u zich voor dat men de Nederlanders, die elk jaar hun Koningsdag uitbundig vieren met deze namen keer op keer zou bestempelen. Want zo simpel is het.
Meer lezen:
Volgende blog: Polen onder de Duitse bezetting in de WOII, deel 2
Bronnen:
**) D’Abernon maakte deel uit een geallieerde missie naar Polen tijdens de Pools-Sovjet oorlog in juli 1920. Later heeft hij zijn ervaring in een boek “The Eighteenth Decisive Battle of the World, Warsaw, 1920(1931):
(1) Leszek Pietrzak: “Zakazana Historia” ,”Zapomniana duma Polakow”, 2011 pag. 143-149, (“De verboden geschiedenis, De vergeten Poolse trots”
(2) Leszek Pietrzak “Zakazanä historia 2″/”Zapomniane zwyciestwo Polakow”, 2012 – “Wojna, ktora zmienila losy swiata”, pag. 5-8 (“De verboden geschiedenis nr 2, de vergeten Poolse overwinning”)
(3) Dermot Quin “In search of Polish Anti-Semitism”, The Chesterton Review Vol. XXXIII, Spring/Summer 2007é
