Meeste media in Polen in Duitse handen
Het blijkt dat een groot deel van de Poolse media in Polen eigendom is van een buitenlands bedrijf. De structuur van onderlinge verbindingen tussen bedrijven en concerns is vrij gecompliceerd, daarom is het vaak moeilijk om de echte eigenaar te identificeren. (1)
Het percentage van de media in Polen, die in de buitenlandse handen zijn kan tussen 70% en 98% zijn.
In Polen deelt men media in de Pools-sprekende media en de Poolse media.
De Pools-sprekende media zijn in de buitenlandse handen, vooral de Duitse, die vanzelfsprekend de politieke en zakelijke belangen van Duitsland in Polen waarborgen.
We hebben de publieke Poolse media, die helaas geen publieke rol in Polen vervullen, ze zijn meer een propagandamiddel van de regerende partij.
Polen verlangen naar degelijke berichtgeving. Daarom ontstaan in Polen onafhankelijke kranten, journalisten en internetmedia.
Deze onafhankelijke media kunnen bestaan, research doen en boeken uitgeven dankzij de giften van hun trouwe lezers en luisteraars. In deze media kun je een fris geluid horen, en de waarheid over actualiteiten en geschiedenis ontdekken.
Mediasysteem gevormd door de (post)communisten
Het huidige mediasysteem in Polen is begin jaren 90-tig van de vorige eeuw gevormd.
De (post)communisten hebben toen de macht opnieuw gegrepen en als de z.g.n. liberalen begonnen ze Poolse bedrijven, banken en media achter de rug van de bevolking aan de buitenlandse bedrijven voor bijna niets te verkopen. De nieuwe kolonisering van het land voltrok zich opnieuw.
In dit soort verhoudingen kan natuurlijk geen sprake zijn van vrijheid van meningsuiting of van het praten over de historische waarheid. Polen hebben veel behoefte aan discussies over hun geschiedenis en eigen identiteit, die decennia lang onder het regimeterreur onmogelijk waren.
Onder het sovjet-communistische regime (1944-1989), mochten Polen hun geschiedenis niet verdedigen. De communisten in Polen hebben alleen de belangen van Moskou vertegenwoordigd.
Ook hebben communisten de Polen in ballingschap het zwijgen opgelegd. Het betrof in het bijzonder de polemiek met Joodse dagboeken en ‘The Books of Memory‘ die de bekendmaking van namen en details vereisten.
Het schrijven en praten over de nieuwste Poolse geschiedenis tussen 1944-1989 was voor hen onmogelijk. Het zou hun familieleden en vrienden, die in Polen achterbleven aan de represailles van het regime bloot stellen. (2)
Sinds de jaren 50-tig en met een grotere intensiteit vanaf de jaren 90-tig werd het concept “Poolse death of concentratie kampen” verspreid.
De (post)communisten, die zichzelf de macht in Polen rond 1989 hebben toegeschreven, deden er alles aan om aan hun verantwoordelijkheid voor de roof van de Joodse eigendommen te ontlopen.
In de jaren 90-tig hebben ze een ‘schaamte campagne’ tegen Polen opgestart om ze op deze wijze schuld over de Tweede Wereldoorlog aan te praten.
Het bleek niet moeilijk, gezien ze geld, media, rechters in hun macht hadden.
Ze verspreidden boeken en films die de Poolse geschiedenis vervalsen o.a:. “The Neighbours”, “Fear” van J.T.Gross, de films “Ida”, “The Aftermath”, de Duitse serie “Unsere Vatter, Unsere Mutter” etc.
Overgevoeligheid van ondernemers?
In de laatste tijd is in Polen sprake van een z.g.n. overgevoeligheid van ondernemers, die van mening zijn dat elke kritiek op hen onwettig is en hun persoonlijke rechten schendt.
De klant heeft dus alleen recht om te betalen en bij ontevredenheid het gewoon slikken.
De menselijke waardigheid (=respect en goede naam als persoonlijk welzijn van ieder mens) wordt aan persoonlijke rechten (bescherming van de goede naam van de persoon) gelijk gesteld. De vrijheid van meningsuiting van een ander wordt hierdoor steeds meer beperkt.
In dit rijtje van bedrijven zit ook het grootste mediaconcern in Polen, het Duits-Zwitserse Ringier-Axel-Springer (RAS).
Het concern spant met regelmaat rechtszaken tegen onafhankelijke media en journalisten in Polen aan omdat ze de gevoelige voor dit concern en voor Duitsland zaken uit de geschiedenis bespreken.
In de beklaagdenbank zitten Wojciech Biedron, Cezary Gmyz, Witol Gadowski, dagblad “Gazeta Warszawska, weekblad “Sieci”.
Tegen C. Gmyz en W. Biedron heeft het Ringier-Axel-Springer concern 200.000 PLZ (50.000 euro) geëist.
Witold Gadowski vindt dit een pure intimidatie. Het is een poging om censuur in Polen in te voeren door angst in te boezemen. (3)
Het blijkt dat RAS als klager niet op de rechtszaken komt opdagen, zelfs tot aan drie keer toe. Terwijl de aangeklaagde met een grote schare van supporters in de rechtszaal elke keer aanwezig is. Mensen komen uit verschillende delen van het land om de aangeklaagde te steunen. Niet iedereen mag naar binnen, toegangskaartjes zijn verplicht etc.
Deze situatie roept belangrijke vragen op.
Waar komt die onbeschaamdheid van het RAS concern vandaan, en waar blijft de adequate reactie van de Poolse rechtbanken op zo’n gedrag?
De zaak van Witold Gadowski
RAS beschuldigt journalist Witold Gadowski dat hij persoonlijke rechten van het concern schendt door te zeggen dat Duitsers in de Tweede Wereldoorlog zeep van menselijk vet en kaaplampen van menselijke huid maakten, dat ze menselijke as als mest gebruikten, en dat in het bestuur van de Axel-Springer voormalige SS-ers zaten. (4)
Witold Gadowski, onafhankelijke onderzoeksjournalist, schrijver en filmmaker is één van de Poolse meest waardevolle journalisten.
De eerste zitting heeft geen plaats gehad, want het aanwezige publiek te groot zou zijn geweest. Nieuw termijn werd niet meteen bekend gemaakt, maar onverwachts voor 17 december jl. aangekondigd. Het publiek moest over toegangskaarten beschikken om naar binnen te kunnen. De overige mensen mochten de zitting op het scherm, één verdieping hoger volgen. Bovendien kwam de getuige van de aanklager niet opdagen.
Deze rechtszaak legt de informatie- en mediapolitiek van Duitsland in Polen bloot – zegt Gadowski.
Het laat zien dat Duitsers hun stempel willen drukken op de wijze waarop de geschiedenis over de Tweede Wereldoorlog wordt verteld, door simpelweg de Poolse stem uit te schakelen. En ze doen dit door rechtszaken tegen de Poolse journalisten aan te spannen en hoge boetes op te eisen.
Witold Gadowski is niet van plan zich bang te laten maken en hij wil tot einde de historische waarheid verdedigen.
Hij is ook niet van plan het Duitse concern te betalen, en zelfs is hij bereid de gevangenisstraf uit te zitten. Dit soort straf verwacht hij echter niet van de Poolse rechter.
In Polen geldt Poolse wet en Duitsers moeten dat gaan accepteren – zegt Gadowski. (5)
Tegelijkertijd in Duitsland
Tegelijk is er een rechtszaak in Duitsland gaande, waarin de Poolse ondernemer probeert zijn recht te halen.
In december 2017 heeft islamitische terrorist de vrachtwagen van de Poolse ondernemer voor een aanslag tijdens de kerstmarkt in Berlijn gebruikt.
Daarvoor heeft hij eerst de Poolse vrachtwagenchauffeur, Arkadiusz Urban dood geschoten.
Na de aanslag hebben de Duitse media onmiddellijk de schuld bij de Poolse vrachtwagenchauffeur gelegd. Maar deze leugen werd snel ontkracht.
Achteraf is gebleken dat de Duitse veiligheidsdiensten de kerstmarkt in Berlijn onvoldoende hebben beveiligd, wat tot bloedbad onder de bezoekers heeft geleid.
De Duitse rechtbank heeft de Poolse eigenaar van de vrachtwagen een bedrag van 10.000 euro toegekend, terwijl de kosten van een vrachtwagen alleen op z’n minst 100.000 euro bedragen. (5)
Om alleen aan te geven
Dr Matthias Rath, M.D., oprichter van de Dr Rath Research Institute zei: “ik ben een Duitser, maar tot mijn 35 levensjaar heb ik daar niks over geleerd“.
Op zijn 35-te hoorde hij voor het eerst over de drie grootste farmaceutische bedrijven uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog en over hun daden. Het was echter moeilijk meer informatie te vinden.
In de Amerikaanse Nationale Bibliotheek in Washington trof hij eindelijk de Case 6, “War Crimes Tribunals” aan.
Het is ons verteld, dat in Nürnberg maar één rechtszaak was. In werkelijkheid waren het 12 – vervolgt Dr Rath.
De rechtszaak nummer 6, case 6, was tegen de 24 managers van het IG Farben gericht en duurde één jaar.
Deze managers hebben het regime van Hitler alles geleverd om de oorlog te kunnen voeren: grondstoffen, brandstoffen, explosieven etc.
IG Farben was een kartel bestaande uit o.a. drie grootste farmaceutische bedrijven in die tijd: BAYER, HOECHST en BASF.
Het was de beslissing van deze drie grootste farmaceutische bedrijven om van Auschwitz een mega dood/uitroeiing concentratiekamp te maken door slavenarbeid te creëren. De meeste slaven in de doodkamp stierven binnen drie maanden.
Zonder IG Farben was de Tweede Wereldoorlog onmogelijk geweest. (6)
wordt vervolgd
Meer lezen:
http://blog#32: anti-Poolse stereotypen in Amerika,
http://blog#30: de strijd om historische waarheid,
http://blog#31: anti-Poolse stereotypen met Duitsland en Rusland in de achtergrond
http://blog#35: samenwerking tussen Gestapo en NKWD
http://blog#39: Poolse inbreng in de WOII en de mythische beschuldigingen van Polen
Vorige blog: Polen onder de Duitse bezetting in de WOII – het Generaal Gouvernement, deel 2
Volgende blog: Blog#47. Deel 2: prof. Spanner maakte zeep van menselijk vet
Bronnen:
Bronnen omslagfoto: “KL Warschau”, Warszawa pamieta = KL [Konzetration Lager] Warschau. Warschau is het niet vergeten, bron: blog akademickiego onkonformisty; Warszawska Gazeta, bron: gazeta warszawska; sondaz Do Rzeczy, bron: Do Rzeczy.
Foto: “Nie czytaj u Niemca”=Lees niet bij een Duitser, bron: Wojciech Korkuc on Twitter
(1) https://www.odkrywamyzakryte.com/prawda-o-polskich-mediach/
(2) prof. M.J.Chodakiewicz: “Anatomia tzw. buntu, czyli nasz triumf in neo-matrix”, http://chodakiewicz.salon.24, 25-3-2010
(3) telewizja Republika: “Niemieckie koncerny prowadza wojne z polska historia”, d.d. 1-1-2019: https://youtu.be/-cJQO70F5sA
(4) Radio Wnet.fm, “W Ringier Axel Springer zasiadało trzech wysokich oficerów SS po drugiej wojnie światowej”, dd 20-12-2018: https://youtu.be/aZLpR-Xg4nQ
(5) telewizja Republika: “Niemieckie koncerny prowadza wojne z polska historia”, d.d. 1-1-2019: https://youtu.be/-cJQO70F5sA
(6) “The Truth about Cancer”: https://youtu.be/KqJAzQe7_0g v.a. minuut 52.00
