Op zoek naar een inspiratie voor mijn volgende blog trof ik op internet een stukje over het boek “De demon in de democratie” aan van de Poolse professor Ryszard Legutko.
Met bewondering luister ik elke keer naar de toespraken van professor Legutko in het Europees Parlement. Ik bewonder hem voor de wijze waarop hij Polen verdedigt en elke ongegronde aanval op Polen met feiten pareert. Ik wens iedereen in Europa en in het Europees Parlement dat hij of zij de stem van deze wijze man mag ontdekken en daarnaar luisteren.
“Ryszard Legutko is een van de meest originele hedendaagse denkers, gekenmerkt door een scherpe en ironische kijk op politiek, maatschappij en cultuur. Op een uitstekende wijze combineert hij het Poolse traditionalisme met de intellectuele afstand (…).” – Roger Scruton (1).
Ik ben ook blij dat ik ook goede geluiden over Polen in Nederland vind, wel eens waar in de websites verborgen, maar toch. De mainstream media heeft blijkbaar nog een lange weg te gaan.
De recensie van het boek (2)(3) wil ik graag met de lezers van mijnpolen.nl delen:
“Op het westen hoeven we niet meer te hopen. We worden niet uit Engeland gered, niet uit Frankrijk, niet uit Spanje. Wellicht echter uit het oosten. In ieder geval is men daar nog wakker tegenover Brussel en islamisering, tegenover communistische bedreigingen en “liberale” verlokkingen. In Polen vond nog geen enkele islamitische aanslag plaats. Waarom niet? Omdat men een restrictieve immigratiepolitiek heeft! Omdat men christelijk en patriottisch is, omdat men welk gevaar dan ook ijverig bestrijdt.
“De Poolse politicus en filosoof professor Ryszard Legutko maakt deel uit van dit Poolse succesverhaal. Hij zit voor de Poolse conservatieve partij PiS in het Europees Parlement, hij doceert aan de universiteit van Krakau aan jonge mensen Europese geestesgeschiedenis. Deze gebalde competentie van theorie en praktijk heeft nu een boek gepubliceerd dat het in zich heeft: “De demon in de democratie” onderzoekt “totalitaire stromingen in liberale samenlevingen”.
Legutko werd gemotiveerd door teleurstellende gesprekspartners uit West-Europa. Hij merkte dat liberalen van welke partij dan ook steeds opnieuw tolerant tegenover totalitaire ideologieën zoals het communisme waren. In het communisme was iedereen gelijkgeschakeld. Wie onder hem heeft geleefd, moest de heersenden gehoorzamen, hij moest datgene doen wat van hem werd verwacht, hij mocht geen afwijkende mening hebben. Dat was in 1990 voorbij. Maar daarna merkte Legutko: ja, voorbij. Maar weer terug. Onder andere voortekens, liberaal-democratische EU-voortekens!
Wat Legutko nu publiceert, heeft een enorme explosieve kracht in zich. Het is de eerste systematische analyse van het verband tussen communisme en Brussel-liberalisme, tussen USSR en EUSSR. Zijn these: de Europese elite is net als destijds de Moskouse elite. Nu echter is er een ander mensheidsproject dan de “klasseloze maatschappij”. Nu zijn er massa-immigratie en islamisering als stappen naar de open, multiculturele samenleving.
Legutko waarschuwt voor politici, die zich in humanitaire gewaden hullen.
Poolse politicus-filosoof waarschuwt voor zulke experimenten. Europa wordt bedreigd door deze vreemde overheersing. Tegelijkertijd wordt Europa bedreigd door de vernietiging van de natiestaat. Want aan hem worden steeds meer rechten onttrokken. Tegelijkertijd krijgt de bureaucratie in Brussel (net als vroeger in Moskou!) steeds meer vrijheden en kan ze doen wat ze wil.
Legutko is geen schreeuwlelijk. Hij wil de vergelijking communisme/liberalisme niet zo benaderen dat uiteindelijk alles gelijk is. Hij plaatst de massamoordenaars van toen niet op hetzelfde niveau als de Brusselse antidemocraten nu. Wat hij echter benadrukt, is de gemeenschappelijke richting van de aanval van de beide ideologieën. Hij waarschuwt ervoor dat men denkt samenlevingen compleet te kunnen reorganiseren zonder daarbij misdaden te begaan. Hij waarschuwt voor het verval van sociale, morele en culturele regels. Hij waarschuwt voor de ondergang van Europa, teweeggebracht door politici die zich hullen in humanitaire gewaden – zoals destijds de communisten.
Legutko´s analyse is diepgravend, christelijk, conservatief – radicaal in de zin van de woorden “tot aan de wortels gaan”. De wortels van liberalisme en communisme onderzoekt de auteur briljant. De overeenkomsten die hij ontdekt, zijn verbazingwekkend. Maar net als destijds, toen hij in de ondergrondse tegen de communisten streed, strijdt hij nu opnieuw: tegen de EU en haar vrijheidvijandige experimenten” (2)(3).
Lees meer:
Bronnen:
(2) www.pi-news.net
(3) vertaald uit het Duits door: E.J. Bron *), website: Verzamelde Vertalingen van E.J.Bron: “Democratie? Duidelijke taal uit Polen”/gepubliceeerd op 4 oktober 2017: www.ejbron.wordpress.com
*) E.J. Bron is voor vrijheid van meningsuiting, tegen de islamisering van Europa, tegen de EUSSR, tegen de mainstream en voor het behoud van westerse waarden en tradities en pro-Israël