Russland de enige boosdoener?
Na twee jaar ‘covid’ maken we nu de ‘oorlog in Oekraïne’ mee. Het hele Westen valt over Russland als aanstichter, imperialist en het kwade in dit conflict.
Het creëren van een globale, collectieve vijand in de Westerse propaganda is begonnen.
Wie een ander stem wil laten horen, krijgt automatisch een etiket van agent van Putin. Zoals met ‘covid’ geldt ook hier één verplicht narratief.
De vraag is, is Russland inderdaad de hoofd boosdoener hier of schuilt de oorzaak ergens anders?
Als Poolse weet ik wat voor kwaad hebben respectievelijk Russland en Sovjet-Unie in de geschiedenis aangericht. Zo vooroordeel als ik ben, wil ik verder kijken dan alleen naar Russland.
Duitse verontwaardiging?
De invasie in Oekraine zou een schending zijn van alle verdragen na de WOII.
De Duitse staat lijkt zich geroepen te voelen om een rol van een verdediger van Europa op zich te nemen. De bewapening en het bouwen van een nieuw Duitse leger lijken gerechtvaardigd. En wat als dit nieuwe Duitse leger in de naam van verdediging in andere landen wil stationeren?
Russland heeft ongetwijfeld haar eigen agenda. De eenzijdige berichtgeving in de main-stream media maakt het voor velen moeilijk te volgen. Te zeggen dat Putin iets anders heeft gedaan dan wat de Amerikanen sinds decennia doen, spreekt gewoon de feiten tegen.
Hier broeit iets meer.
De invasies van de VS en NAVO
Het was juist het Westen, de VS, de NAVO, die andere landen binnenviel zonder een goedkeuring van de VN-raad.
Maar degenen die het narratief aansturen, hebben er geen belang bij om dit in de main-stream-media te vertellen.
Wat een brute aanval blijkt om eigen invloeden in een regio te behouden, noemt men ‘vredesinterventies’, ‘humanitaire interventies’, ‘vredeshandhaving’.
De voorbeelden zijn hier Grenada (1983), Libië (1986), Panama (1989), Kosovo (1999) of Irak. Geen van de invasies kreeg goedkeuring van de UN Raad en toch gebeurde het.
De invasie in Kosovo ging gepaard met bombardementen op burgerdoelen, het gebruik van bommen met verarmd uranium. Ook in Irak vond een brute aanval plaats, er vielen burgerslachtoffers. Irak werd doel van economische uitbuiting door de Amerikaanse bedrijven.
Duits imperialisme?
In het collectief geheugen van een westerling is het Duits imperialisme voor goed een geschiedenis. Dat was misschien ooit in de WOII met Hitler, en nu niet meer.
Volgens het Poolse Onderzoekinstituut Pro Vita Bona, worden inmiddels de Duitse economische plannen om Europa en de wereld aan zichzelf te onderwerpen in rappe tempo gerealiseerd. Hoe kan dat?
Duitse economie heeft ondanks de schijn na de WOII of in Nürnberg nauwelijks geleden. Door Europa tijdens de oorlog te roven, heeft Duitsland zich enorm verreikt. Na de oorlog vond geen afrekening plaats, denazificatie was een mythe. Alle bedrijven uit het toekomstig Oost-Duitsland heeft de staat op tijd naar Beyern verhuisd. Daarna werd Duitsland meteen bij de herbouw betrokken.
Pruisen en Frederik II
Frederik II kondigde in 1740 aan dat zoiets als ‘goede buren’ niet bestaat en is een uiting van zwakte. Hij propageerde een systeem van één heerser. Zowel de economische ontwikkeling als de territoriale expansie moesten hand in hand gaan. De macht, gezag, controle en expansie in alle richtingen, werden een doel op zich.
De oprichting van Duitsland in 1870 was in wezen de Pruisische dominantie over de Duitse landen en expansie naar de buurlanden. Het doel was het creëren van economische ruimte en voordelen voor de grote Duitse bedrijven. Daartoe dienden ook de WOI en WOII. Na 1945 was dit proces afgeremd, maar niet opgehouden.
Een systeem van dominantie en onderwerping
Pruisen ontstond als leengoed van de Poolse koning.
Het was een nieuwe politieke creatie zowel op het Pools gebied, als op Duitsland en heel Europa. Gevormd door de protestantse revolutie en beïnvloed door de hugenoten, joden, het calvinisme, utilitarisme/nationalisme, Russisch despotisme en Franse raison d’état.
Het Pruisische systeem was gebaseerd op autoriteit en het breken van de macht van de adel, door ze om te kopen in ruil voor belangrijke privileges en gehoorzaamheid aan de staat.
De Duitse adel is niet verdwenen, maar in het Duits managementsysteem als managementelite opgenomen. Sindsdien houdt ze zich onder de radar en voert de doelen van de Duitse staat uit.
De Duitse samenleving, in staat van indoctrinatie is een controle-object van de elite. Het volk heeft ook nog interesse in nog begrijpt de doelen van de elite.
De piëtistische missionarissen uit de 17e-18e, die een stempel op dit systeem durkten, streefden al naar een creatie van de nieuwe mens en een verbetering van de samenleving. Ze propageerden een versmelting van legale, ideologische en ethische kwesties.
De staat, corporaties en veiligheidsdiensten
In de Duitse plannen heeft de versmelting van de staat, de corporaties en de veiligheidsdiensten altijd een kern van het plan geweest. De WOI was een voorbeeld van een overeenkomst tussen het grote kapitaal en de staat. Door een totale kadaverdiscipline in het land te ontwikkelen, kreeg Pruisen voorsprong in de WOI ten opzichten van andere landen.
Pruisen verloor in de WOI en WOII maar zijn systeem is in Amerika en Engeland overgenomen en nu zichtbaar in het werk van de globalisten.
Agenda van Davos en the Wereld Economic Forum
De Davos agenda van Klaus Schwab werkt volgens een pruisisch systeem, nl de samenzwering van georganiseerd kapitalisme, bureaucraten en post-nationale staten.
Klaus Schwab is een soort Bismarck van de eenentwintigste eeuw. Hij zet het Duitse programma met nieuwe methoden voort.
Als het gaat om de Duitse imperiale en economische doelen – zegt Magdalena Ziętek-Wielomska van Pro Vita Bona – vertegenwoordigt Klaus Schwab een opvatting “uit de Duitse traditie”, die “het individualisme en liberalisme verwerpt.”
Ook in de vierde revolutie van Klaus Schwab gaat het om de macht ten koste van alles en van iedereen.
Met hetzelfde idee lanceerde Adolf Hitler in 1933 zijn eigen Great Reset. Het liberalisme en het communisme was hem echter te sterk en hij verloor.
Duitsland speelt nu ook de Russisch kaart?
Door de geschiedenis heen, Duitsers beïnvloedden de verkeerde beslissingen van Rusland, en ze profiteerden daar zelf het meeste van.
Fredrik de Grote bijvoorbeeld manipuleerde Russland om Polen in de achttiende eeuw aan te vallen en te verdelen. De westelijke gebieden van Polen waren strategisch voor Pruisen, niet voor Rusland. Dat Catharina de Grote een Pruisische princes was, kan ook geen toeval zijn.
Pruisen was altijd agressief naar zijn buren toe, naar Polen in het bijzonder. Door geen morele principes gehinderd en consequent in haar plannen, desnoods door verdragen te sluiten en ze vervolgens te breken.
Zou Duitsland nu ook de Russische kaart spelen om haar imperialistische en economische plannen weer verder te brengen?
Volgens Magdalena Ziętek-Wielomska is het juist het geval. Het probleem is dat men zich alleen op Russland richt en te weinig naar het Westen kijkt.
Vorige blog: Oekraïne, weten we wie we ondersteunen? (deel 2)
___________________________________________________
Bronnen:
Podcasts van Magdalena Ziętek-Wielomska van het onderzoeksinstituut Pro Vita Bona :
- Klucz do Niemcow/misjonarze i aktywisci (De sleutel tot de Duitsers, missionarissen en activisten): https://youtu.be/mj1wUhzxlzo
- Imperium Klausa Schwaba: Mity XXI wieku (Imperium van Klaus Schwab/Mythen van de eenentwintigste eeuw): https://youtu.be/L-csC7CnZp8
- Klucz do Niemcow, 1 (De sleutel tot de Duitsers, deel 1): https://youtu.be/ASUXt6ODh2U
- niemiecki imperializm gospodarczy (Het Duits economische imperialisme): https://youtu.be/HQu-nBl8je8
- Mistrzowie mobilizacji/rozszyfrowac Niemcow, deel 2 (Meesters in mobilisatie, hoe de Duitsers te ontcijferen, deel 2 ): https://youtu.be/5kEtAIx66Uc