Inleiding
Het Generaal Gouvernement, “Nebenland“, was in wezen een kolonie van Hitler (3), aangestuurd door de Duitse politie en veiligheidsdiensten. Het betekende:
- 4 miljoen van de 6 miljoen in de WOII vermoorde Polen, waren bewoners van het Generaal Gouvernement
- exterminatie van de Poolse bevolking volgens het z.g.n. “Generalplan Ost“: Palmiry 1940 en AB-Aktion
- fysieke liquidatie van het Joodse gedeelte van de Poolse bevolking
- doodstraf voor elke vorm van verzet en/of hulp aan Joden
- concentratie- en werkkampen en dwangarbeid in het Derde Rijk voor de Poolse burgers – Duitsers hebben (incl. alle afdelingen) 2000 concentratiekampen op het Poolse grondgebied gebouwd.
- 50% van de buitenlandse dwangarbeiders in Duitsland waren Poolse dwangarbeiders
- massale verdrijving van de Poolse bevolking
- uitvoer van voedsel uit het GG, dat aanzienlijk de export van voedingsmiddelen in het vooroorlogse Polen overtrof
- verbod op politieke partijen, sociale organisaties, cultuur- en sportverenigingen
- sluiting van theaters en bioscopen
- verbod op middelbaar en hoger onderwijs en beperking tot minimum van het basis onderwijs
Het ontstaan
De noordelijke en westelijke gebieden van Polen heeft Hitler direct in het Derde Rijk ingelijfd. Wat er over bleef kreeg de naam het Generaal Gouvernement (GG).
Het GG had zijn eigen administratie, afzonderlijke valuta en douanevoorschriften, maar het was geen entiteit in de zin van de internationale en publieke recht. Het kon ook geen opvolger van de voormalige Poolse staat zijn. (1)
Volgens het Duitse plan was het Generaal Gouvernement in de eerste plaats een bron van grondstoffen en gratis arbeidskrachten ten behoeve van Het Derde Rijk en zijn oorlog. Na de overwinning van Hitler-Duitsland was dit gebied as “Lebensraum” voor de Duitsers bestemd. (2)
Op 12 oktober 1939 heeft Hitler een decreet over het ontstaan van het Generaal Gouvernement getekend. Vooraf aan dit feit ging een hele discussie over welke vorm het voormalig Polen zou krijgen.
Er was sprake van een deling van Polen tussen Duitsland en Sovjet-Rusland.
Het tweede concept voorzag een quasi autonoom Poolse staat, de z.g.n. ‘Reststaat‘. Een ander concept ging over een deling van Polen die het ontstaan van een onafhankelijke West-Oekrainse staat in Galitie mogelijk maakte.
Polen weigerden elke vorm van collaboratie met de Duisters.
De Britse premier Neville Chamberlain had moeite met het concept ‘Reststaat’ en Stalin accepteerde geen vorm van een onafhankelijke Poolse of Oekrainse staat.
De realiteit heeft uiteindelijke voor de oplossing van “het probleem” gezorgd, schrijft historicus Leszek Pietrzak.
Al in het begin van oktober 1939 was de Duitse administratie op het Poolse gebied zodanig ontwikkeld, dat de Poolse coöperatie overbodig was.
Toen ontstond het idee om een gebied met alleen Duits bestuur te creëren.
De voorstander van deze oplossing was minister van de binnenlandse zaken van het Derde Rijk, Wilhelm Frick. Hij heeft het project van een decreet over het GG voorbereid en aan Hitler ter ondertekening gegeven. (3)
De Gangster Gau
Het Generaal Gouvernement was in het begin in vier districten verdeeld: Krakow, Lublin, Radom en Warschau (94,1 duizend km², 12,1 miljoen bewoners).
Na de agressie van Duitsland op de Sovjet-Unie op 22 juni 1941 heeft Hitler d.m.v. een decreet van 1 augustus 1941 de voormalige vojevodschappen van Lwow, Tarnopol, Stanislawow en Wolyn aan het GG toegevoegd.
Het gebied van het GG was toen 145,2 duizend km² groot en het aantal bewoners steeg tot 16,6 miljoen. (2)
Aan de top van de administratie stond Hans Frank, formeel generaal gouverneur genoemd. Hij was ook bevoegd om eigen wetten d.m.v. van decreten te maken.
De tweede persoon in de GG was Josef Buehler, die binnen het GG een aantal afdelingen creëerde.
Deze afdelingen hadden controle over handel, rechtvaardigheid, werk en andere voor de Duitsers belangrijke zaken. Men kan ze vergelijken met de ministeries van het Derde Rijk.
Elk district had zijn eigen gouverneur, die Frank uit zijn naaste omgeving of uit de NSDAP veteranen selecteerde.
Elk district bestond uit gebieden, aangestuurd door een districtsdirecteur. Elk groep van zes steden viel onder een stadshoofd.
Deze twee laatste groepen bestuurders vormden de kurk waarop de Duitse bezettende macht draaide.
Ze beschikten over zeer brede bevoegdheden op het gebied van beleid en economie. Alleen in zeer kleine steden en dorpen waar geen Duitse kaders mogelijk waren, mocht het bestuur in de Poolse handen blijven.
Hans Frank zorgde ervoor dat Berlijn zo weinig mogelijk bemoeienis met het GG had. Hij benadrukte vaak dat iedereen in het GG onder zijn macht viel.
Hoewel de Wehrmacht, de Duitse politie en de veiligheidsdiensten buiten zijn bevoegdheden vielen, probeerde hij ook daarin zo veel mogelijk invloed te krijgen.
De wijze waarop de macht in het GG was verdeeld, kon tot misbruik leiden.
De meerderheid van de bestuurders waren leden van de NSDAP en als een betere ras behandelden ze de Polen en de Poolse Joden als onder-mensen.
Fitz Cuhorst, de districthoofd in Lublin verwoorde het als volgt: ‘wij, de ambtenaren hebben besloten om ons precies andersom dan thuis te gedragen, namelijk als de grootste schurken‘.
Het racisme in het GG was aan de orde van de dag. Het raakte zowel de Polen als de Poolse Joden.
Ernst Gramms uit het Warschau district praatte over de Holocaust als over een zegen voor de mensheid.
Een groot probleem voor het GG was gebrek aan kaders.
Het betekende dat de werving met de tijd uit de slechtste kandidaten plaats vond. Vaak waren het mensen met meerdere mislukte carrières achter de rug of mensen met een crimineel verleden.
Dit had tot gevolg de kwaliteitsverslechtering in de administratie en een steeds brutaler gedrag van haar mensen. I
In de praktijk betekende het wetteloosheid, corruptie en diefstal van alles wat enige waarde had.
Dit kon ook niet anders, schrijft historicus, als de generaal gouverneur, Hans Frank en zijn vrouw hetzelfde deden.
Ze waren buitengewoon hebzuchtig en stalen in het GG niet alleen de kunst, antieke meubels, tapijten, bontjassen, maar ook het door de bewoners ingemaakt voedsel.
De Duitse ambtenaren in het GG pleegden misdaden, zelfs de meest wrede.
Friedrich von Balluseck, districtshoofd in Tomaszow en later Jedrzejow, mishandelde Poolse kinderen.
Van dit soort gevallen waren er tientallen in het GG. In de loop van de tijd praatte men in het Derde Rijk over de GG als “Gangster Gau” (4).
Lees verder:
Vorige blog: Actueel, Vaccinatiedwang in Polen
Meer lezen:
Vernietiging van de Poolse elites in de Tweede WereldoorlogTweede Wereldoorlog, samenwerking van de Duitse Gestapo en de Sovjet NKWD
Bronnen:
(1) historicus, dr. Leszek Pietrzak “Zakazana historia”/”Kolonia Hitlera”/ (“De verboden geschiedenis” – “De kolonie van Hitler”, pag. 38)
(2) Informatiewebsite over het Generaal Gouvernement: http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/gen_gub.htm
(3) historicus, dr. Leszek Pietrzak “Zakazana historia”/”Kolonia Hitlera”/ (“De verboden geschiedenis” – “De kolonie van Hitler”, pag. 39-40)
(4) idem, pag. 40-43