Tag: Europese Unie

Blog#27: EU vs Polen – Artikel 7 tegen Polen, hoe zit het?

Door

Op 6 januari 2018

In 1989-2015, Actualiteiten, Blog, communisme, Geschiedenis, post-communisme, v.a. 2015 en actueel

 

Ter inleiding

 

De Europese Commissie wil het artikel 7 tegen Polen gebruiken. Waarom?

 

Dit artikel is nooit tegen een land van het z.g.n. oude Europa gebruikt. Waarom komen nu zo veel bedreigingen vanuit de EU tegen de landen van Midden- en Oost-Europa?

 

Ik denk aan een stukje uit het boek van prof. R. Legutko (1) “The Demon in Democracy”, waarin prof. Legutko de gang van zaken in het Europees Parlement beschrijft, zaken die op afstand aan de aandacht van velen kunnen ontsnappen:

 

“Als we aannemen dat het Europees Parlement de geest van de liberale democratie van vandaag ademt, dan is deze geest beslist niet goed of mooi. Het heeft veel slechte en lelijke eigenschappen, waarvan sommige helaas deel van de geest van het communisme uitmaken. Zelfs een voorlopig contact met de EU-instellingen laat een verstikkende (…) sfeer van een politieke monopolie voelen: de vernietiging van de taal, de surrealiteit (meestal ideologisch) (..), de onbuigzame vijandigheid tegenover alle andersdenkenden, of andere dingen die al te bekend zijn voor iedereen die de wereld, door de Communistische Partij geregeerd, kent.

 

Interessant is dat deze vergelijkingen met het communisme vrij vaak te horen zijn in de gangen van het Europees Parlement, zelfs onder diegenen die EU-toegewijd zijn.
Hoewel door dit systeem geïrriteerd, vertrouwen ze hun waarnemingen niet, waarschijnlijk in een overtuiging en hoop dat deze onaangename eigenschappen oppervlakkig zijn, en met de tijd zullen verdwijnen. Ze vragen zich ook niet af, althans niet openlijk (…) of al deze slechte dingen die half-schertsend Sovjet-achtig worden genoemd, eerder intenser worden dan dat ze zullen verdwijnen”.

 

Voor alle duidelijkheid, prof. Legutko onderschrijft het feit dat de liberale-democracy superieur aan het communistische systeem is. Maar, zegt hij, welke fundamentele verschillen tussen deze twee systemen ook bestaan, is het compleet legitiem zich af te vragen waarom er ook zo veel overeenkomsten bestaan en waarom deze overeenkomsten zo diepgaand zijn en steeds groter worden (2).

 

Europese Commissie schendt verdragen

 

De  Europese Commissie doet er alles aan om de rest van de wereld to overtuigen dat in Polen iets abnormaals gebeurt omdat de Polen hun rechtssysteem aan het hervormen zijn.

 

Het feit is dat de rechters, voorzitters van de rechtbanken zijn allemaal mensen (of hun kinderen) die het communistische systeem hebben gediend. Na 1989 kwam geen vrijheid maar een transformatie in Polen. De communisten hebben hun posities behouden en het bleef bij het oude, wel eens waar onder andere namen en slogans. De macht over de media, rechtbanken, officieren van justitie bleef bij de communisten. De nieuwe post-communistische realiteit werd een feit.

 

Ik denk dat iedereen kan begrijpen dat geen degelijke hervormingen in Polen kunnen blijvend zijn als het rechtssysteem onveranderd blijft.

 

De PO, .Nowoczesna, de (post)communistische partijen weten wat er op het spel staat daarom gebruiken ze leugenachtige propaganda om Polen, nota bene hun eigen land in het buitenland zwart te maken.

 

Waarom luistert de Europese Commissie naar de PO of .Nowoczesna, de overblijfselen van communisme in Polen? Waarom praat de Europese Commissie niet met de gewone mensen in Polen? Waarom leest de Europese Commissie kilometers lange documenten niet over hoe de rechterlijke macht in Polen de afgelopen 70 jaar de gewone mens behandelde? Het is zo simpel.

 

De Europese Commissie heeft nooit voorheen de rechtsstaat in Polen iets verweten. Het lijkt net alsof de regering van Wet en Rechtvaardigheid is gekomen en de rechtstaat in Polen heeft vernietigd. De pathologieën en zwakheden van de regeringen PO stoorden blijkbaar de Europese Commissie niet.

 

De Poolse regering is sinds zijn aantreden in 2015 altijd voor gesprek open gebleven en met feiten legde hij aan de commissie uit hoe de situatie in Polen is. Het blijkt echter dat de Europese Commissie geen interesse in dialoog, argumenten of een compromis heeft gehad. Wat de commissie met een ‘aanbeveling’ bedoelt is in feite een vereiste van onderdanigheid en overgave van Polen. Polen wordt blijkbaar alleen op één voorwaarde met rust gelaten, als ze precies doet wat de Europese mainstream, d.w.z. Duitsland, Frankrijk, Italië haar voorschrijft.

 

Niet in Polen gebeuren vreemde dingen maar in de EU.

 

Ondanks het feit dat de waarden zoals gelijke behandeling, respect en solidariteit binnen de EU in de Europese verdragen zijn opgetekend, worden ze door dezelfde EU geschonden, vooral sinds de crisis in 2008.

 

Het art.4 bepaalt wat de Europese Unie is toegestaan. Het organiseren van de rechterlijke macht en de veiligheid zijn duidelijk een domein van de lidstaten zelf.
Het art.5. zegt dat niets in de EU mag gedaan worden wat in strijd is met de Europese verdragen, hier horen respect voor de lidstaten en gelijke behandeling.
Het art.17 gaat bovendien over de bevoegdheden van de Europese Commissie, die geen rol van een inquisiteur of een onderzoekscommissie is toegestaan.
(3)

 

Frans Timmermans weet dit als geen ander. Hier gaat niet om het rechtssysteem in Polen, maar om politieke zweepslagen, want Polen past niet in het plan dat de Brusselse elite voor Europa heeft uitgestippeld.

 

Generatie ’68

 

Het probleem van de Europese Unie is dat toonaangevend in deze institutie de z.g.n. ‘generatie ’68’ is (of hun kinderen), die door de progressieve (communistische, trotskistische, leninistische) ideologie uit de jaren 60-tig is gevormd. Het mocht toen geen marxisme/communisme meer heten, het werd postmodernisme genoemd.

 

Het postmodernisme baseert op een overtuiging dat er geen waarheid of leugen bestaat, maar een boodschap. En wie die boodschap domineert, die heeft de macht over de informatie en de interpretatie daarvan.

 

De theorie (4) die deze mensen aanhangen vindt dat de liberale-democratie het beste en uiteindelijke systeem in de geschiedenis is. Ze zijn ook niet in staat een andere weg te accepteren. Het is in wezen een herhaling van de communistische theorie. Communisme zou ook het beste en uiteindelijke fase in de geschiedenis en in de menselijke ontwikkeling zijn geweest.

 

Laten we over een ding duidelijk zijn. Communisme is een misdadige ideologie die op z’n minst 100 miljoen mensen aan slachtoffers heeft gemaakt, velen van hen zijn tot de dag van vandaag nog niet gevonden.

 

Het is de hoogste tijd dat het Westen dit gaat beseffen en de landen zoals Polen, die deze ideologie hebben overleeft met respect behandelt, en eigen burgers over de ware geschiedenis onderwijst.

Volgende blog: Mijn Polen, een reis van herkenning

Vorige blog: Vernietiging van Poolse elites in de WOII

Lees meer:

 

Bronnen:
(1) R. Legutko, professor filosofie aan de Universiteit van Jagelonia in Polen, gespecialiseerd in antieke filosofie en politieke theorie. Momenteel lid van het Europees Parlement
(2) R. Legutko: “The Demon in Democracy – Totalitarian Temptations in Free Societies”, Encounter Books, New York, London, 2016, pag. 4
(3) Europese verdragen:
(4) Francis Fukuyama: ” The End of History and the Last Man” (1992), zelf heeft hij inmiddels afscheid van deze theorie genomen.
Europese Unie en Alierto Spinelli

Blog#19: EU vs. Midden- en Oost-Europa: het ideologische project van de hedendaagse Europese Unie

Door

Op 2 september 2017

In Actualiteiten, Blog, communisme, Geschiedenis, post-communisme

 

EU vs Midden- en Oost Europa

 

Wat is eigenlijk de Europese Unie en wat is haar doel?

 

Het doel van de Europese Unie, die in wezen in 2009 ontstond (voorheen Europese Gemeenschap), lijkt me een belangrijke achtergrond voor de huidige geschillen tussen Brussel en de landen van Midden- en Oost-Europa.

 

Vaak horen we in het nieuws over de “sancties”, zelfs over het “gebruik van dwang” tegen Polen of Hongarije. Deze landen vragen alleen om respect voor hun subjectiviteit en onafhankelijkheid. Wat is dan het probleem?

 

Ik durf te zeggen dat zowel de Hongaren als Polen vanuit een diepgeworteld instinct handelen. Ze signaleren de werkelijke problemen en gevaren in Europa, die de rest van de Europeanen, als ze willen luisteren, zouden alert moeten maken.

EU en marxisme

 

De landen van Midden- en Oost Europa hebben communisme overleeft, en ze weten waar ze het over hebben. Het is een wond, die lang geneest. Elke sfeer die deze ervaring benadert, veroorzaakt een reflex.

 

In het Westen, bij het woord communisme (en meer specifiek marxisme) denkt men aan Stalin, Sovjet Unie, ‘Oostbloklanden’, aan iets wat ver weg is en tot het verleden behoort. Over het algemeen is men ervan overtuigd dat communisme niet een slechte ideologie was, behalve dat het in de Sovjet-Unie verkeerd werd toepast.

 

De geschiedenis zit echter anders in elkaar.

 

Communisme is de uitvinding van Westerse intellectuelen en het was voor het Westen en niet voor het Oosten bedoeld. Maar in het Westen stoot het lang op weerstand.

 

Anders ging het in Rusland, waar men geen vrijheid maar de eeuwen lange onderdrukking kende. Lenin (2) slaagde erin om marxisme in zijn pure vorm, met gulags en terreur in te voeren, wat uiteindelijk tot de economische en culturele ineenstorting van het land heeft geleid.

 

 Duitsland, Frankrijk, Italie en het Manifest van Ventotene

 

Ventotene, Italië

Bron: wikiwnd.com

In augustus 2016 hebben Merkel, Hollande en Renzi elkaar op een vliegdekschip, dat bij het kleine Italiaanse eiland Ventotene werd aangemeerd, ontmoet.

 

Ze hebben een handjevol uitgenodigde journalisten toegesproken en het graf van Altiero Spinelli bezocht.
Renzi, Merkel, Hollande op Ventotene, Italië

Bron: roma.corriere.it

 

De vraag ontstaat waarom in de tijd, waarin Europa met zo veel problemen kampt (en het geldt zeker voor Duitsland, Italië en Frankrijk), hebben deze leiders nog tijd, nog moeite, nog kosten gespaard om de ontmoeting op Ventotene te organiseren?

 

En waarom waren toen niet de overige 24 leden van de Europese Unie aanwezig?

 

Wat heeft het ene met het andere mee te maken?

Een belangrijk verhaal, film “Altiero Spinelli and New Europe”

 

Ik moedig u uit om de film van Krzysztof Karoń (1) te zien, even stil te staan bij wat de politici u niet vertellen en om deze film met uw omgeving te delen.

 

Deze film is Pools gesproken en Engelse ondertiteld.

 

Een stem uit Canada, Jordan Peterson over postmodernisme en cultureel marxisme

 

Voor een breder perspectief en meer achtergrond informatie:

 

Jordan B. Peterson, Canadese klinische psycholoog en professor psychologie aan de Universiteit van Toronto, spreekt met de Epoch Times over postmodernisme en cultureel marxisme.

 

Naar schatting heeft communisme tenminste 100 miljoen mensen gedood. Hoewel zijn misdaden nog onvolledig bijeengebracht zijn, blijft deze ideologie nog steeds bestaan.

 

De Epoch Times probeert de geschiedenis en de overtuigingen van deze beweging, die een bron van tirannie en vernietiging sinds zijn ontstaan is geweest, bloot te stellen (3).

 

Deze film is Engels gesproken.

 

Bronnen:
(1) Krzysztof Karon, filosoof, publicist en maker van de film “Altiero Spinelli and New Europe”: www.historiasztuki.com.pl
(2) Bij de uitbraak van de revolutie verbleef Lenin niet in Rusland, maar in het Westen, Zwitserland, Duitsland. Zijn doel was de tsaar omverwerpen en de macht in Rusland met behulp van Duits geld overnemen. Hij wist het moment van chaos en apathie in het land voor eigen doeleinden goed te gebruiken:
http://www.dziennikpolski24.pl/artykul/3304134,lenin-po-trupach-do-wladzy,id,t.html
(3) https://www.youtube.com/user/epochtimesdigital
Omslagfoto/gebaseerd op: civilizeddiscontent.blogspot.com, bookdepository.com, roma.corriere.it

Blog#9: Donald Tusk, voorzitter van de Europese Raad. Deel 2: De keuze, media, oppositie en propaganda.

Door

Op 14 april 2017

In Actualiteiten, Blog

 

De keuze van Tusk, wiens kandidaat is hij echt

 

 
(…) De Kandidatuur van Tusk is door de politieke fracties naar voren geschoven. Op deze manier is aan het daglicht gekomen, dat er geen duidelijk beschreven selectieprocedure bestaat voor dit soort functie (M. Karnowski, journalist, redecteur wSieci.pl/wPolityce.pl – Radia Maryja).

 

Professor R. Legutko, Euro-parlementariër bevestigde dat er geen stemming plaatsvond, geen kandidaten werden geïnterviewd, en alles werd van tevoren bepaald. Het was een machtsvertoon net als twee jaren geleden, zei professor Legutko. Toen was het of Juncker of niemand. (…) Wij hebben voor de transparantie in de Europese regelgeving gevochten (interiew voor Polskie Radio 24, 13-3-2017).

 

Michal Karnowski (journalist wSieci.pl, wPolityce.p. – Radio Maryja) zegt dat op dit moment een duidelijke deling in de EU bestaat tussen degenen die de EU willen hervormen en degenen die geen wijzigingen in de EU willen.

 

De Euro-parlementariërs van Wet en Rechtvaardigheid hadden er alles aan moeten doen om de landen uit de Visegrad Group (red.IV: landen van Midden- en Oosteuropa) te ontmoedigen om op Tusk te stemmen – zegt Pawel Kukiz (partij Kukiz15, interview met Klarenbach).
Ze hadden het over de acht jaar (red. IV: twee regeringstermijnen van Tusk) van corruptieschandalen moeten vertellen, zodat die landen geen twijfels meer hadden bij het doorstrepen van Tusk’s naam.
(…) Bovendien komt het Frankrijk en Duitsland goed van pas, benadrukt Kukiz, om op deze functie een middelmatige en kleurloze persoon te hebben.

 

Duitsland heeft de kandidatuur van Donald Tusk doorgedrukt.
Kanselier Merkel had in haar toespraak in de Bundestag eerder die dag haar voldoening uitgesproken over haar samenwerking met Tusk in zijn tweede termijn als de voorzitter van de Europese Raad. Na deze verklaring was de keuze van Tusk alleen een formaliteit (Republika TV, 9-3-2017).

 

Op het eerste gezicht blijkt de keuze van Tusk (…) een succes van Duitsland.
Kanselier Merkel heeft ondiplomatiek, zonder rekening te houden met de wil van de Poolse regering haar doel gerealiseerd, door deze functie met een man die haar volgzaam is te bezetten.
Maar in de toekomst zal deze keuze een bron van crisissituaties in de EU zijn, die Merkel of een andere kanselier niet zo makkelijk lukt te beslechten (Mariusz Swierzewski, voor Republika TV, 9-3-2017).

 

Er is een politicus verkozen, die (…) zich op een agressieve wijze in de Poolse zaken mengde op de momenten van zeer gespannen situaties (J Kaczynski, voorzitter PiS – persconferentie TVP INFO).

 

Minister van Defensie, Antoni Macierwicz noemde de keuze van Tusk een diskrediet van democratie.

 

Jacek Saryusz-Wolski, Poolse kandidaat 

 

Jacek Saryusz-Wolski, nog tot voor kort lid van de PO (Burgerplatform) schreef in zijn Tweet, dat:’ “Wroclaw” *) een uiterste bewijs van Tusk’s ontrouw aan de Poolse staat is geweest’.

 

Van een uitstekende Euro-parlementariër van wereldformaat en de vertegenwoordiger van de volkspartijen in de EU werd Jacek Saryusz-Wolski over een nacht tot een “wereldvreemde, die er niks te zoeken had” gereduceerd. En we hebben het over een serieuze, actieve, kalme en constructieve politicus. Iemand die de bedreigingen en uitdagingen in de EU begrijpt, die de zaken aan de kaak durft te stellen (Michal Karnowski, journalist wSieci/wPolityce.pl).

 

B. Wildstein, journalist wPolityce.pl ziet het gedrag van PO (Burgerplatform) als gezeur. J. Sayrusz-Wolski was het meest prominent in die partij en plotseling werd hij “waardeloos“.

 

De commentatoren van Gazeta Wyborcza en TVN hebben van Sayrusz Jacek Wolski van een op een andere dag een “chagrijnige carrièremaker” gemaakt – zegt de onderzoeksjournalist Gadowski (Gadowski TV).

 

Poolse premier, Beata Szydlo bedankte Jacek Saryusz-Wolski dat hij bereid was Polen te vertegenwoordigen. Het is een uitstekende politicus – zei de premier.
De EU heeft een kans gemist om een man te kiezen, die in staat was de EU te hervormen, en de Europese Raad haar primaire rol te vervullen, d.w.z. het vertegenwoordigen van de burgers van onze landen en toezien op de belangen van de lidstaten.
Op dit moment – voegde de premier er aan toe – verdedigt de Europese Raad meestal specifieke belangen van bepaalde groepen.

 

Media, binnen- en buitenland
 

 

Professor R. Legutko, verbaast zich over de toon van de berichtgeving. De verwijten zoals “wanhopig beleid van de Poolse regering“, de regering heeft een “blunder gemaakt“, en hiermee zichzelf “op een zijspoor gezet“, dat hij “daarvoor wordt afgestraft“.
Sinds wanneer – vraagt professor Legutko – is het naar voren brengen van een kandidaat aanstootgevend?

 

In de media van de meeste landen leest men laster, valse informatie en verdraaide feiten, zegt prof. Legutko. In gesprekken met de vooraanstaande politici treft men andere reacties aan. Deze politici begrijpen het wel.

 

In de buitenlandse media ontbrak informatie over Jacek Saryusz-Wolski.
Het feit dat de overheid de kandidatuur van Tusk niet wilde, werd alleen tot de interne zaken van Polen teruggebracht. Elk woord over het gebrek aan transparantie van procedures werd weggelaten (Interiew voor Polskie Radio 24, 13-3-2017).

 

Volgens de propagandisten van Gazeta Wyborcza en TVN is “Polen in oorlog met Europa“, omdat Poolse regering de kandidatuur van Donald Tusk ‘durfde’ niet te steunen.
Van Zakowski tot Urban spreken ze van schandaal. Polen zou hierdoor “achtergesteld raken“, “zich isoleren” en “op het matje geroepen worden” (onderzoeksjournalist, W. Gadowski – GadowskiTV).

 

En de feiten over Polen, zegt W. Gadowski zijn:
  1. met bijna 3% economische groei plaatst Polen zich in de top van Europa
  2. het banksysteem is stabiel ondanks de nadelen van het systeem (…)
  3. Sinds de regering van Mazowiecki, jaren 90-tig zit Polen wel achter in de productie van eigen producten. De Europese bureaucratie, die Polen nu zo aanvalt, deed er alles aan om van Polen een economische kolonie te maken. Met nul innovatie, want slaven moeten niet denken alleen uitvoeren.
De innovatie is het enige wat we moeten verbeteren, maar we mogen niet te overhaast te werk gaan, concludeert Gadowski.

 

“Jullie hebben principes, en wij hebben geld”
 

 

Deze uitspraak schijnt de Franse president, François Hollande te hebben gedaan tegen Poolse premier, Beata Szydlo.

 

In de persconferentie op 10 maart jl. betreurde Poolse premier deze uitspraak en ze zei dat dit soort uitspraken de EU alleen verdelen.

 

De Midden- en Oost-Europese landen worden door sommige politici behandeld – zegt premier – alsof ze elke keer dankbaar moeten zijn dat ze lid van de EU zijn. Wij hebben voor deze lidmaatschap zeer hard gewerkt, en onze regio ontwikkelt op dit moment het beste. We zijn net als andere EU-lidstaten, die ook de begunstigden van de Unie zijn.

 

Bovendien, ruim 60% van het geld dat Polen ontvangt, keert in de West-Europese landen terug, via de bedrijven, die uit dat geld voor hun diensten (bouw van snelwegen, infrastructuur etc.) worden betaald.

 

Professor R. Legutko noemde de uitspraak van de Franse president ronduit beledigend en irrelevant.

 

Reacties van de ’totale oppositie’ (PO, .Nowoczesna) in Polen

 

Professor Legutko noemt de uitspraken van de oppositie en haar gunstige media –  “we waren de beste in de klas en nu niet niet meer“, “we zaten in een eerste klas wagon en nu in een goederenwagon“, “nu wordt ons het geld afgepakt voor het naar voren brengen van eigen kandidaat” – een politiek analfabetisme.

 

Volgens M. Swierzawski (TV Republika) (…) de euforische reacties van de PO politici na de gebeurtenissen in Brussel, laten voorspellen dat de oppositie dit zal gebruiken om een ​​nieuwe politieke crisis in het land te ontketenen.

 

B. Wildstein (journalist wPolityce.pl) zegt dat we ons maar niets van de uitspraken van de oppositie moeten aantrekken. PO en .Nowoczesna dreigen met Europa van twee snelheden. Wij Polen, zegt Wildstein zouden er blij mee moeten zijn, want tot nu toe ontwikkelen de landen buiten de euro zone veel beter dan de landen, die in die euro zone zijn toegetreden. Europa is altijd een gebied van meerdere snelheden en met een leider geweest.

 

De oppositie en de aan haar verbonden kringen geloofden altijd dat onze rol was de sterke landen te behagen en in de door hen uitgestippelde richting te wandelen.
De Polen moeten begrijpen, dat ze voor hun eigen belangen moeten opkomen en daartoe het nodige in de EU doen, zegt Wildstein.

 

Bronnen:
*) in december 2016 heeft de oppositie in Polen onrechtmatig het parlement drie weken lang bezet. Tusk kwam toen naar Wroclaw. In zijn toesprak heeft hij de onrechtmatige bezetting van het Poolse parlement, en het gebruik van geweld door de demonstranten goedgekeurd. Tusk trok een parallel tussen het optreden van de oppositie in december 2016 en de decemberdagen van 1970 en 1981. Toen hadden de communisten bloedig met de protesterende Polen afgerekend.

Blog#8: Donald Tusk, voorzitter van de Europese Raad. Deel 1: Waarom kreeg hij geen steun van de Poolse regering?

Door

Op 1 april 2017

In Actualiteiten, Blog

 

Europese Unie en de Europese Raad 
 
In haar oorsprong was de Europese Unie een christelijk-democratisch project, waarin het respect voor en de soevereiniteit van de nationale staten voorop stonden.

 

De Europese Raad is de stem van de nationale staten in de EU en wordt door de hoofden van de individuele staten gevormd.

 

De nationale regeringen delegeren een kandidaat voor deze functie.
De voorzitter van de Europese Raad vertegenwoordigt de nationale regeringen, organiseert hun werk en hij behoudt een neutrale positie.

 

Redenen om Tusk als kandidaat niet te steunen

 

Poolse regering had kritiek op Donald Tusk voor gebrek aan objectiviteit, en zijn betrokkenheid bij de z.g.n. ’totale oppositie’ en het politieke conflict in Polen.

 

Professor Piotr Wawrzyk, een politicoloog aan de Universiteit van Warschau is verbaasd dat de leiders van de Europese staten een duidelijk belangenconflict in het handelen van Tusk nog niet hebben opgemerkt (voor Republika TV, 9 marca 2017).

 

Donald Tusk heeft nooit de Poolse regering benaderd om over zijn prestaties en plannen te praten. Hij gedroeg zich alsof Polen hier niets mee te maken had.

 

Poolse regering heeft Tusk’s kandidatuur niet betwist. Dus als hij alleen kon laten zien dat hij in staat was boven de partijbelangen uit te stijgen, en de raison d’état te begrijpen.

 

Ondanks het feit dat de Poolse regering al vanaf een jaar zijn twijfels over zijn kandidatuur signaleerde, wilde Tusk blijkbaar niet met de overheid praten. In plaats daarvan is hij naar Berlijn gegaan. (M. Karnowski, redaktor wSieci.pl/wPolityce.pl dla Radia Maryja).

 

Poolse minister van defensie zei dat Polen niet eens kon worden over de keuze van (…) iemand die met anti-staatsagenten wordt geassocieerd (A. Macierewicz, minister van defensie, voor Trwam TV op 9.3.2017).

 

Eerste termijn van Tusk als voorzitter van de Europese Raad

 

Wanneer Tusk voor het eerst deze functie nastreefde, beloofde hij de Poolse belangen en de goede naam van Polen te bewaken. Twee en een half jaar was hij echter niet bevorderlijk voor Polen, zelfs ronduit schadelijk.

 

Jaroslaw Kaczynski had Tusk met zijn functie gefeliciteerd en hij wenste hem veel succes. Tusk was echter niet in staat hetzelfde te doen, toen de partij van Kaczynski eerlijk de verkiezingen won. Hij toonde openlijke minachting voor de (red. IV: nieuwe) overheid. Hij dacht dat hij tegen de Poolse regering kon optreden.

 

In Wroclaw, december 2016 bekrachtigde hij de onrechtmatige bezetting van het Poolse parlement. Hij had het gebruik van geweld door de demonstranten goedgekeurd. Tusk trok een parallel tussen het optreden van de oppositie in december 2016 en de decemberdagen van 1970 en 1981. Toen hadden de communisten bloedig met de protesterende Polen afgerekend  (M. Karnowski,  journalist wSieci.pl/wPolityce.pl dla Radia Maryja).

 

Zoals professor Piotr Wawrzyk (voor Republika TV, 9-3-2017), politicoloog aan de universiteit van Warschau vertelde, het kan niet zo zijn dat het hoofd van de Europese Raad zich zo openlijk met een politiek conflict van de lidstaten bemoeit. Tusk’s voorganger deed het niet, en ook hij zou het niet moeten doen. Hij is een Europese politicus en hij zou boven het nationale beleid moeten staan.

 

(…) Hij (red.IV: Tusk) protesteerde niet tegen de ideeën, en ze zelfs steunde om de landen, die de vluchtelingen niet automatisch wilden accepteren te straffen. In de Poolse omstandigheden, zou het land 3 miljard PLN kosten.
Een onterechte procedure om de Poolse rechtsstaat te toetsen en de mogelijke sancties voor Polen noemde Tusk ‘optimaal handelen’ (Jacek Sasin, parlementariër PiS voor Republika TV, 9-3-2017).

 

Volgens Wojciech Biedron (wSieci.pl voor Republika TV, 9-3-2017 ) de keuze van Tusk is een slecht bericht voor Polen en Europa. Het is een middelmatig mens, zonder charisma, verstoken van een politieke basis en invloedrijke netwerken. De man die de nieuwe president van de Verenigde Staten beledigde en tot Brexit heeft geleid, zal het gezicht van het Europees beleid (…) blijven.

 

Tusk als premier van Polen

 

Donald Tusk liet herhaaldelijk zien dat het Pools zijn voor hem onbelangrijk is.(…)
Zijn minister, Radoslaw Sikorski ging naar Berlijn en toonde zijn bereidheid om de Poolse soevereiniteit op te geven ten bate van Duitsland.

 

Tusk accepteerde prijzen, die vernoemd zijn naar de politici die in de jaren dertig van de vorige eeuw minachtend over Polen praatten. (…)

 

De politicus, die op zoek naar een carrière zichzelf van zijn eigen land totaal vervreemd heeft.

 

Er zijn geen voorbeelden te noemen waarin Tusk het belang van Polen boven zijn eigen belang stelde. Niet in zijn ambtsperiodes als premier van Polen en later als de voorzitter van de Europese Raad. (…) Functioneel was hij een Duitse politicus (M.Karnowski, journalist wSieci.pl/wPolityce.pl voor Radio Maryja).

 

Donald Tusk en de partij Burgerplatform (PO) hebben de Polen verraden – zegt Max Kolonko (MaxTV, 8-3-2017 ).
De PO, de voormalige premier Tusk, evenals hun aftakking in vorm van .Nowoczesna blijven Polen schaden.

 

De voormalige regeringen van de PO hebben de media, het bedrijfsleven en de politici in de hand gehad, maar ze konden de bevolking niet mee krijgen. Om de omverwerping door de Polen af te dekken, hebben ze een optie – emigratie – uitgevonden. Met andere woorden, als het je niet bevalt, mag je vertrekken!

 

Sinds de toetreding van Polen tot de Europese Unie hebben 5 miljoen mensen Polen verlaten. Het is meer dan de officiële cijfers (9,9%), want veel mensen hebben zich niet uitgeschreven. Feitelijk is het 16,9% (1)

 

De Poolse schulden in de tijd van Tusk bedroegen meer dan 200%. En wanneer deze schulden (alle financiele verplichtingen inbegrepen) begonnen de pan uit te rijzen, had Tusk de Commissie Financieel Toezicht om een verslag gevraagd (2). In gevolg daarvan vluchtte hij naar Brussel (Mariusz Max Kolonko, MaxTV).

 

Tusk en zijn team regeerden onbeperkt voor 8 jaar. Ze hebben zo veel gestolen dat mensen er genoeg van kregen en ze joegen ze weg.

 

De PO (Burgerplatform) en SLD (Boerenpartij) verloren de verkiezingen. Zelfs met 90% media, die voor hen werkten, ondanks de steun van het bedrijfsleven, speciale geheime diensten en de EU-structuren etc.
Nu, na deze verandering wordt een propaganda gestart dat dit een aanval o het gezag was, wat volstrekt onwaar is.
Hoe reageert Tusk daarop?
In plaats van te zeggen –  wij hebben de verkiezingen verloren, laten we hier geen hysterie van maken, laten we de Poolse opinie in de wereld niet bederven (want dit alles had zijn gevolgen en schade), laten we niet toe dat de situatie in Polen escaleert, laten we geen geweld accepteren – doet hij juist het tegenovergestelde.

 

Tusk kiest bewust om de leider van de oppositie te zijn. Als de oppositie een beledigende campagne tegen Polen in Europa opstart, zwijgt hij.
(M.Karnowski, journalist wSieci.pl/wPolityce.pl dla Radia Maryja).

 

Jaroslaw Kaczynski  (voorzitter van Wet en Rechtvaardigheid voor TVP INFO) kent geen politici, die hun loyaliteit tegenover hun eigen land zo ondubbelzinnig zouden afwijzen.

 

Bronnen:
(1) Max Kolonko:
geregistreerde werkloosheid volgens de autoriteiten = 9,9%; niet-geregistreerde werkeloosheid, diegenen die het zoeken naar een baan al hadden opgegeven = 11,9%; zwartwerkers = 13,7%; boeren, want volgens de overheid als de vader een boer is, is het ook de hele familie = 16,9%.
(2) Max Kolonko:
Het rapport van de Commissie Financieel Toezicht uit 2013 zegt:
“Vanwege de omvang van de activiteiten van banken en hun rol in de economie, de uitvoering van de voorstellen (omzetting van leningen van de Zwitserse Frank naar de Poolse Zloty) zou waarschijnlijk ook leiden tot: een aanzienlijke daling van de zloty koers, een stijging van de rendementen op staatsobligaties, het verlagen van de rating van de banken, van het bedrijfsleven en van Polen.
Als gevolg daarvan zou de opeenstapeling van negatieve verschijnselen tot een significante verslechtering van de situatie van de Poolse economie leiden. Men moet rekenening houden met de mogelijkheid van recessie, waaronder stijgende werkloosheid en een verslechtering van de overheidsfinanciën (…)” –
Een dergelijke situatie zou de destabilisatie van het bankwezen betekenen (inclusief de bedreiging voor de deposito’s bij banken), als de bedreiging voor de stabiliteit van het hele economische en financiële systeem, vergelijkbaar met Amerika in 2008.

mijnpolen.nl