Enigma machine
Op 25 juli 1939, net zes weken voordat de oorlog begon, reisden vertegenwoordigers van Frankrijk en Groot Brittannië naar Polen om de Poolse regering om de Enigma machine te smeken. (1)
De Britten hebben lange tijd geprobeerd de wereld ervan te overtuigen dat ze de Enigma-code bij Bletchley Park hadden gebroken. Dit is slechts de helft van de waarheid.
Een team van Poolse ingenieurs, Marian Rejewski, Henryk Zygalski en Jerzy Różycki heeft gedurende vele jaren vóór de oorlog de codes van deze machine gebroken. Polen hebben ontdekt hoe ze haar rapporten konden lezen.
Zoals prof. dr Marek Chodakiewicz (The Institute of World Politics, Washington, DC, USA) het in één van zijn lezingen zei: “drie Poolse ingenieurs kraakten de code van Enigma met een gedachte en een potlood“.
Dit stelde de codebrekers in Bletchley Park in staat, in een zeer vroeg stadium van de oorlog Winston Churchill van de “Ultra” decodering te voorzien. Het was ongetwijfeld de belangrijkste bron van directe informatie, die voor de premier en de Britse stafchefs beschikbaar was. “Ultra” speelde een cruciale rol in de succesvolle vervolging van de oorlog en het eerder beëindigen daarvan dan het anders het geval zou zijn geweest.
De Britse en Franse steun aan Polen bleef uit
De Britten en Fransen verklaarden Duitsland inderdaad de oorlog op 3 september 1939. Maar afgezien van het droppen van pamfletten boven Berlijn en de totale verlamming van de Fransen, deden zij niets. Zij hebben Polen geen militaire of materiële bijstand aangeboden. Volgens Norman Davis besloten beide landen op 12 september 1939 geen hulp aan Polen te bieden. (2)
Polen vechten verder
De Polen hebben de capitulatie nooit ondertekend. Ze bleven vechten tegen de twee vijanden, Duitsers en Russen, die samenwerkten aan de vernietiging van Polen. (3)
Meteen na de nederlaag in september organiseerden ze structuren van de Poolse verzetsbeweging, die groter was in het door de Duitsers bezet gebied.
Er ontstond een ingewikkeld netwerk van inlichtingen, sabotage en propaganda later het Home Army genoemd. Het was een uitgebreid systeem van civiel bestuur met volledige rechterlijke macht, onderwijs en een militair- en civiel netwerk geleid vanuit Warschau, en erkend door de regering in ballingschap.
Geen enkel land kon zich meten aan de omvang en effectiviteit van de Poolse verzetsbeweging. Polen behield zijn rechtspersoonlijkheid tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Belang van het Poolse verzet en de ondergrondse
Hollywood maakte veel films over de bezetting en het verzet. Het verzamelen van inlichtingen en het doorgeven ervan aan het Westen was belangrijk voor het verloop van de oorlog.
Het Poolse inlichtingennetwerk was na 1939 enorm. Zijn agenten waren over de hele wereld, alleen in Polen waren er 40.000. De Britten beoordeelden hun verslagen als “uiterst waardevol”. (4)
Ter vergelijking telde de Franse inlichtingendienst 2500 leden, de Tsjechische en Noorse inlichtingendienst was onbeduidend in omvang en resultaten.
De Poolse inlichtingendienst bracht verslag uit over de aanval op de USSR in 1941 en over het Duitse werk aan V1 in Peenemünde. Ze hebben de V2 onderschept.
De Poolse ondergrondse had één miljoen leden. De 600.000 van hen dienden in gewapende eenheden en voerden 10.000 aanslagen uit, waarvan honderden op grote schaal, 800.000 sabotageacties, 280 aanslagen op spoorlijnen, honderden moordaanslagen op Duitse functionarissen.
Naar schatting waren er 0,5 miljoen Duitse soldaten betrokken bij de strijd tegen de Polen.
Er was geen echo van dit alles in Hollywood. De enige vermelding van de Poolse ondergrondse was in de film “To Be or Not To B“, en voorgesteld als door de Britten geleid. (5)
80.000 Polen verdedigen Frankrijk in 1940
De Poolse regering in ballingschap organiseerde in 1940 80.000 Poolse strijdkrachten die Frankrijk verdedigden in mei/juni 1940. Ongeveer de helft van de Poolse verliezen was het gevolg van de nederlaag van Frankrijk in 1940. (6)
Poolse piloten vlogen 1/8 van de Britse vliegtuigen.
Poolse piloten onderscheidden zich in de strijd om Engeland in 1940 en overtroffen hun Duitse en Britse collega’s in termen van hun effectiviteit. Ze schoten het grootste aantal Duitse vliegtuigen neer, met zeer weinig eigen verliezen.
Na de nederlaag van de oorlog in Frankrijk verhuisde de Poolse regering onmiddellijk naar Londen, waar ze snel nieuwe troepen verzamelde, die uiteindelijk uitgroeiden tot 200.000 strijdkrachten en een aanzienlijk percentage van de geallieerde strijdkrachten vormden.
Het waren Poolse troepen die vochten onder Pools bevel, geen Polen die in Britse eenheden dienden, zoals Hollywood het herhaaldelijk beweerde.
De Poolse marine en luchtvaart schoten bijna 1.000 Duitse vliegtuigen neer. Nog eens 400.000 Polen dienden onder Sovjetbevel aan het Oostfront. (6)
Operatie “Storm”
In 1944 staat het lot van Polen op het spel wanneer de Sovjets Polen binnenvallen.
Het ondergrondse leger organiseert, met toestemming van de Poolse regering in Londen, de opstand van Warschau, bekend als de operatie “Storm“. Het “W” Uur was een codenaam van de dag en het uur waarop de operatie in Warschau begon, d.w.z. om 17.00 uur op dinsdag, 1 augustus 1944.
De Opstand duurde 2 maanden. Het aantal van 250.000 doden was gelijk aan de Amerikaanse verliezen op alle fronten van de hele oorlog.
De Sovjets boden geen hulp aan de opstandelingen, maar blokkeerden ook de late en trage pogingen van de Westerse mogendheden om steun te verlenen.
Poolse soldaten onderscheidden zich overal waar ze vochten *)
Tot de belangrijkste veldslagen waaraan Poolse grondtroepen deelnamen, behoorden, naast Frankrijk (1940) en Warschau (1939), Narvik (1940), Tobruk (1941),
Normandië (o.a. de beslissende strijd in Mont-Ormel (1944), Monte Cassino (1944), Arnhem (1944) en Berlijn (1945).
Om alleen twee grote namen te noemen: gen. Maczek en gen. Sosabowski.
Het enige spoor van deze bijdrage aan de geallieerde overwinning in de Amerikaanse cinema is een piloot van het “Eagle Squadrorn” uit 1942, en hij is geestelijk ziek. (7)
Duitse bezetting van Polen, brutaler dan waar dan ook in West-Europa
De Duitsers verdeelden Polen in twee zones, één werd volledig opgenomen in het Reich, waar de Duitsers alle sporen van de Poolse cultuur en geschiedenis hadden uitgewist. De Polen die daar woonden werden naar het tweede deel van het zogenaamde General Gouvernement (GG) verdreven, waar ze onder onmenselijke omstandigheden leefden.
Uitstekende burgers werden gearresteerd en leiders uit alle lagen van de bevolking werden geëxecuteerd. Dagelijkse Nazi-razzia’s voor dwangarbeid en geweld tegen willekeurige slachtoffers. Dat gebeurde in samenwerking tussen de Gestapo en de Sovjet NKVD.
De Duitsers regeerden Polen rechtstreek, er was geen Poolse collaborerende regering.
Vergeleken met West-Europa accepteerde Polen de bezetting niet, er kwam verzet. Elke collaboratie met de bezetter werd met de dood bestraft.
Als we voor de vergelijking de door Hollywood verheerlijkte Tsjecho-Slowakije, Frankrijk en Noorwegen nemen, kenden deze landen een mildere bezetting en in geval van Frankrijk en Noorwegen was de collaboratie met de bezetter aanwezig. In Frankrijk en Noorwegen waren er vrijwilligers voor de SS.
In Noorwegen behoorden 3 miljoen mensen tot de lokale nazi-partij Nasjonal Samling. Deze partij had 60.000 leden, 2.000 meldden zich vrijwillig voor de SS. Na de oorlog werden 90.000 verdacht van collaboratie, meer dan de helft werd schuldig bevonden, 18.000 werden gevangengezet. (8)
Hollywood negeerde het lot van Poolse joden tijdens de oorlog volledig.
Nog erger was de Sovjetbezetting van Polen
Sovjets namen heel Oost-Polen over en werkten nauw samen met de Duitsers om de Poolse bevolking te onderwerpen.
13 miljoen Polen kwamen onder het gezag van de Sovjets en de NKVD (= sovjets GESTAPO). De Gestapo en de NKVD werkten nauw samen bij de vervolging en arrestatie van potentiële oppositieleden.
Sovjets begonnen onmiddellijk de reorganisatie van het land, massale verplaatsing van de bevolking, inbeslagname van eigendommen, arrestaties en een massale diefstal van de Poolse cultuurschatten.
Een reeks aan grote deportaties vond plaats. Meer dan één miljoen Polen werden naar Siberië, het Sovjetgedeelte van Antarctica gestuurd om daar slavenarbeid te verrichten.
Om chaos te creëren, wakkerden de Sovjets de etnische haat en nationale conflicten aan.
Het Rode Leger nam 200-250.000 Poolse krijgsgevangenen en hield ze vast in slechte omstandigheden. Duizenden van hen werden overgedragen aan de Gestapo.
Op 5 maart 1940 beval Stalin de moord op 14.700 Poolse krijgsgevangenen en 11.000 politieke gevangenen. De NKVD voerde de executie uit.
Volgens de recente schattingen leefden bijna 2 miljoen Polen in extreme fysieke en mentale omstandigheden, onderworpen aan deportaties en arrestaties. (9)
Terwijl het nazi-regime de ergste nachtmerrie was voor de joden, Poolse christenen vluchtten vaak uit het door de Sovjets bezet gebied naar de Duitse bezettingszone, omdat het gedrag van de Sovjets erger was dan dat van de Duitsers. (10)
Het doel van de Duits-Sovjet samenwerking
Het Derde Rijk en de Sovjet-Unie werkten al voor de oorlog samen.
Het doel van deze samenwerking was de plundering van Europa. Hierdoor konden de Duitsers Polen, Noorwegen, Denemarken, Frankrijk, Nederland, België, Griekenland en Joegoslavië vrij aanvallen zonder vrees voor het Oostfront.
De Sovjets vielen Oost-Polen, een deel van Roemenië, drie Baltische republieken en een groot deel van Finland binnen en bezetten ze.
Duitse ontwerpen, prototypes en werktuigmachines gingen naar Sovjet-Rusland, en de Sovjet-grondstoffen naar Duitsland om de Duitse oorlogsmachine te voeden.
Duits-Sovjetoorlog en de gevolgen daarvan
De Duitse invasie in Sovjet-Rusland in 1941 veranderde het lot van de oorlog.
Het gewicht van het Sovjet-front gaf Stalin een machtig onderhandelingstroef in de betrekkingen met Groot-Brittannië en de VS. Zij waren bereid elke prijs te betalen om de Sovjets over te halen hun deelname aan de oorlog te handhaven.
De Britse en Amerikaanse bijdragen aan de oorlog tot 1943 waren betrekkelijk klein, traag en onhandig. In juli 1943, vielen ze Italië aan, maar hun vooruitgang was traag en kon zich niet meten aan de vaardigheid en vastberadenheid van de Duitsers.
In de Italiaanse campagne vochten de Polen onder Brits commando. Zij behaalden vele overwinningen, waarvan de beroemdste en meest cruciale voor de Geallieerden was de slag bij Monte Cassino. Hollywood maakte slechts één film daarover, “The Story of G.I. Joe“, waarin de Amerikanen de eer krijgen en de Polen werden weggelaten.
Polen, een bezet land, met een leger van 100.000 soldaten verspreid over de hele wereld, werd een onderwerp van onderhandeling.
Terwijl de Westerse mogendheden in Italië kropen, verdreven de Sovjets de Duitsers en rukten op naar het Westen.
Pas na de landing van de geallieerden in Normandië in 1944, toen er nog maar een jaar te gaan was tot het einde van de oorlog, werd in het Westen een tweede front gevormd. (11)
Sovjets bezetten Polen opnieuw
In de laatste maanden van de oorlog bezetten de Sovjets Polen opnieuw. Onmiddellijk begonnen ze met het vervolgen van de meest toegewijde patriotten.
Voor de Polen was de oorlog een totale ramp. Proportioneel leden ze de grootste verliezen van alle landen die aan de oorlog deelnamen.
Miljoenen Polen waren onderworpen aan directe onderdrukking en executies. De uitroeiing van bijna alle Poolse joden. De verliezen onder de soldaten waren drie keer groter dan die van de Amerikanen.
De materiële schade (infrastructuur voor 80% vernietigd), vele steden en de hoofdstad met de grond gelijk gemaakt. Na de oorlog veranderde Polen in een bezette provincie van de Sovjets.
Hollywood negeerde dit alles. (12)
Vorige blog: deel 4 – Anti Poolse propaganda in de Amerikaanse films
Volgende blog: De onzichtbare vijand, de globale elite
__________________________________
*) “No Greater Ally“, ISBN-101494549735, Tantor Media, Incorporated
There is a chapter of World War 2 history that remains largely untold: the story of the fourth largest Allied military of the war, and the only nation to have fought in the battles of Leningrad, Arnhem, Tobruk, and Normandy. This is the story of the Polish forces during the Second World War, the story of millions of young men and women who gave everything for freedom and in the final victory lost all. In a cruel twist of history, the monumental struggles of an entire nation have been largely forgotten, and even intentionally obscured. No Greater Ally redresses the balance, giving a comprehensive overview of Poland’s participation in World War 2. Following their valiant but doomed defense of Poland in 1939, members of the Polish armed forces fought with the Allies wherever and however they could. This title provides a detailed analysis of the devastation the war brought to Poland, and the final betrayal when, having fought for freedom for six long years, Poland was handed to the Soviet Union.
Meer lezen:
Blog#21: Deling van Polen in de 19-de en 20-te eeuw – deel 2: Jałta 1945
Over het General Gouvernement (GG), delen: 1, 2, 3
Over de Enigma machine: https://polishgreatness.blogspot.com/2011/03/enigma-machine-part-3-science-of.html
Bronnen:
(1) https://polishgreatness.blogspot.com/2011/03/enigma-machine-part-3-science-of.html
(2) https://wiadomosci.wp.pl/dlaczego-anglia-i-francja-zdradzily-polske-6032763031790209a
(3) Mieczysław B.B. Biskupski: “Hollywood’s war with Poland 1939-1945“, pag. 96-97
(4) idem, voetnoot pag. 108/gezamenlijke onderzoeksgroep, gepubliceerd in 2004
(5) idem, pag. 108
(6) idem, voetnoten 10, p.104
(7) idem, pag. 103-104
(8) idem, pag. 101
(9) idem, voetnoot nr 8, p. 102
(10) idem, pag. 103
(11) idem, pag. 104-106
(12) idem, pag. 108-110
