De hoofdpersonen van de media aanval op de minister van defensie. 

 

De militairen, die onlangs het leger verlieten (generaals Koziej, Rozanski, Bronowicz, Bojarski), roepen het Poolse leger op tot opstand.

 

Ze beweren, dat “de staat van het leger catastrofaal is”, dat “het leger wordt vernietigd”, dat een “civiel niet in staat is soldaten aan te sturen”. Het grootste verwijt aan de huidige minister van Defensie, Macierewicz is dat de jonge soldaten carrière mogen maken.

 

De media, die gehoor aan deze klaagzang geven, vermelden daarbij niet, dat dezelfde militairen hun opleidingen in het communistische Polen hebben gevolgd, lid van de communistische partij (PZPR) tot het einde van haar bestaan waren en aan de kant van de Sovjet Unie stonden.

 

Dr. Lech Kowalski, historicus, militair specialist en biograaf van de ‘generaals’ Jaruzelski en Kiszczak (4), noemt deze militairen “mensen in uniform van een generaal” (1).

 

Hun aanzienlijke meerderheid trad in het leger tijdens de staat van beleg (1981-1983), juist in de tijd toen het leger tegen de Poolse bevolking werd aangezet. Blijkbaar hadden ze toen geen problemen met  de situatie in het land, met generaal Jaruzelski en het functioneren van het leger – zegt Lech Kowalski (2).

 

Ze begonnen aan hun officiersopleiding tijdens de staat van beleg.

 

Omdat in 1982 niemand deze opleiding wilde volgen, bedacht ‘generaal’ Jaruzelski dat de kandidaten zonder diploma’s tot de officiersopleiding mochten worden toegelaten (1).

 

‘Generaal’ Koziej, de initiator van de media aanval was de hoofd ideoloog van het volksleger, loofde de rode armee en hij was expert van de militaire doctrines van de Sovjet Unie en van de Warschau Pakt. Drie kwart van zijn leven was hij aan het volksleger verbonden (2).

 

Het is opvallend dat in hun biografieën, die op internet te vinden zijn, ontbreken de jaren 80-tig. Een lezer kan haast de indruk krijgen dat ze hun officiersopleiding ergens in de jaren 60-tig hadden voltooid.

 

In de RPIII (v.a. 1989) was het gebruikelijk om de sleutelposities in het leger, militaire rechtbanken en de rechtbanken van het Grondwettelijke Hof met mensen van de militaire communistische geheime politie te bezetten. Dit gebeurde om de invloed op de soldaten uit te oefenen. Het was ‘ons kent ons’, alle posities om hen heen werden met de mensen uit eigen netwerken gevuld.

 

We hebben het over militairen die onschuldige mensen op basis van het recht van de staat van beleg veroordeelden.
Een kaste van generaals, die haar privileges dankzij Jaruzelski en Kiszczak heeft verkregen, en die nu aan het verdedigen is (1).

 

De partij Burger Platform (PO) doet mee

 

De politieke oppositie kwam met een motie van wantrouwen tegen de regering Szydlo, omdat de regering gen. J. Bojarski uit Rome heeft teruggeroepen. Ze beweerden dat het “een groot verlies voor de veiligheid” was (2). De PO schreef, dat “de Pool niet meer de baas van de NAVO is” (1).

 

Lech Kowalski noemt de stappen in de carrière van generaal Bojarski:

 

  • afgestudeerd aan de militaire academie voor politiek genoemd naar Felix Dzierzynski (red. I.V. F. Dzierzynski bekend als “de rode beul”, “de bloedige hond van de revolutie”) in Warschau
  • 1984-1989 maker van een militaire programma op de Poolse radio, dat direct onder het communistische politbureau viel
  • 1989-1991 luisteraar van het opleidingscentrum voor gevangenissen
  • 1991-2006 werkte in de Militaire Inlichtingen Diensten (WSI) *), voornamelijk in posities verbonden aan attachee
  • jaren 2000 – chef WSI
  • 2007 – directeur HRM van het Ministerie van Defensie. Hij hield postume bevordering tot generaal van kapitein St. Sojczynski bijnaam “Warszyce”, die door de UB (red.I.V.: communistische veiligheidsdiensten) werd gedood tegen.
  • vanaf 2014 – rector aan de NAVO College voor Verdediging in Rome, waarvoor hij zelf lobbyde.

 

In 2016 werd generaal Bojarski door de Poolse regering uit Rome teruggeroepen om uitleg te geven over de onregelmatigheden in zijn uitgaven. Zijn levensstandaard in Rome (los van zijn eigen salaris) overschreed de begroting bestemd voor de premier en president van Polen.

 

Volgens Lech Kowalski moeten wij ons niet gek laten maken dat generaal Bojarski een speciaal iemand is. Het is geen uitzonderlijke generaal, maar één van de velen met een communicatie diploma op zak (1).

 

Schaduw van Jaruzelski  en Kiszczak

 

Deze militairen hebben nog steeds sentiment voor de ‘generaals’ Jaruzelski en Kiszczak. Alles heeft met het systeem van toen te maken.

 

Zij hebben toen hun officiersopleiding voltooid, ze trouwden en kregen hun woningen (red. I.V. in de communistische tijd bestond chronisch gebrek aan woningen en in de meeste, kleine woningen woonden er meerdere gezinnen bij elkaar) (2). Generaal Jaruzelski was hun mentor en zij hebben hem in de jaren 80-tig gesteund (1).

 

De schaduw van Jaruzelski en Kiszczak reikte ver. Jaruzelski bepaalde de gehele jaren 90-tig, wie en wat voor de tv mocht zeggen. In die tijd veranderden alleen de namen, maar dezelfde mensen uit het communistische verleden bleven er.

 

De geschiedenis onderzoekers als S. Cenckiewicz, P. Gontarski of L. Kowalski krijgen geen kans om het leger de waarheid over Jaruzelski en Kiszczak te vertellen, ze worden simpel weg geweerd (2).

 

De militairen die nu zo veel onrust veroorzaken, hebben inmiddels het sentiment voor de communistische periode hun eigen kinderen en kleinkinderen geïnjecteerd (1).

 

Hoe is het echt met het Poolse leger gesteld? 

 

Het Poolse leger telt op dit moment 85.000 soldaten. Tot voor kort geleden waren er 140 generaals, op dit moment 80. Dit betekent de grootste verzadiging van de generaals van alle legers van de NAVO (1). Zelfs in het Chinese leger zijn deze verhoudingen anders (6) (2).

 

De fysieke efficiëntie van deze generaals is 2,5 keer lager dan die van de andere NAVO-generaals, vooral van de Amerikaanse generaals. Na 100 meter krijgen ze last van kortademigheid, dus hun gevechtswaarde heeft geen nut.

 

De generaals zijn ook slecht over het land verdeeld: 70% in Warsaw (hoofdstad) en slechts 30% in het veld.

 

Volgens Lech Kowalski, de generaals in Warschau leiden kleine groepen van 20-25 soldaten en sommige van van hen besturen alleen hun potloden. In Warschau alleen hebben ze allerlei structuur eenheden aangemaakt, die hen toegang tot veel geld verschaften.

 

Het is de volgende kaste, waar de focus van de regering is op gericht en die zich ertegen verzet. Hun doel was eerst de sleutelposities in het land te bemachtigen om verder tot de NAVO structuren, waar veel te verdienen valt door te stromen. Hier gaat het niet om de nationale defensie, want die werd helemaal verwaarloosd.

 

Zonder minister Macierewicz zou het leger uit elkaar vallen en er zou geen wapenindustrie in Polen meer zijn. Net zoals het met scheepswerven in Polen in de jaren 90-tig gebeurde.

 

Lech Kowalski verbaast zich over de ontrouw van deze generaals aan de huidige minister van defensie (1).

 

Minister Macierewicz gerespecteerd

 

Minister Macierewicz wordt door de soldaten op het laagste niveau aanbeden en gerespecteerd (1). Hij is de beste minister van defensie na 1989.

 

Minister Macierewicz houdt van het leger en hij is authentiek in wat hij zegt. Zijn voorgangers als Siemoniak, Klich en Sikorski waren het lachertje in het leger. Het jonger leidinggevend personeel weet hoe het zit en kent de waarheid (2).

 

De onderzoeksjournalist, Witold Gadowski haalt de woorden van een zekere journalist van Gazeta Wyborcza: “Het Instituut voor de Nationale Herdenking (IPN) heeft onze spionnen verraden”. Het gaat hier, zegt Gadowski, om een geheim bestand van het IPN, met de namen van de agenten van de communistische geheime politie (intelligentie, contraspionage), dat het instituut onlangs openbaar heeft gemaakt.

 

De ‘rode gezelschap’ raakte zo aan hun privileges uit de RPIII (red.I.V. post-communistisch Polen na 1989) gewend, vervolgt Gadowski, dat het nu onzin praat. Iets wat al lang in Tsjechië, en Duitsland plaats heeft gevonden, veroorzaakt ophef in Polen

 

Dus wat was de RPIII, vraagt Gadowski zich af? Een land van rechters uit de resort **) families, een land van geheime agenten? Want in hun belang ontstaat deze ophef.

 

Iedereen die minister Macierewicz ooit heeft gesproken, weet, dat het een redelijke, evenwichtige en rustige man is. Het is geen toeval dat de main-stream media de minister als gek uitbeelden.
In communistisch Polen en na 1989 vormden de militairen, de intelligentie en contraspionage een hechte groep. Deze groep verliest haar invloeden nu en ze vecht ertegen (3).

 

Ontslagen in het leger 

 

Minister Macierewicz legde in het parlement uit, dat het grootste vertrek, niet alleen in de geschiedenis van het Poolse leger, maar in de geschiedenis van de laatste tien jaar vond in 2010/11 plaats (red.I.V.: toen de huidige oppositiepartij Burgerplatform (PO) aan het regeren was). De cijfers zijn zelfs twee keer groter dan nu!

 

De vertrekken op dit moment zijn niet alleen aan personele beslissingen gerelateerd, zegt de minister. In het leger als in elke menselijke samenleving vertrekken mensen om verschillende redenen. Een lichte toename is een gevolg van het onderzoek naar het communistisch verleden van de militairen.

 

Meer dan 700 verklaringen over het communistisch verleden waren niet naar het Instituut voor Nationale Herinnering (IPN) overgebracht, wat wettelijke plicht is. De voorgangers van de huidige minister verstopten de verklaringen in lades in plaats van ze naar het IPN te brengen.

 

Volgens het presidentieel bureau en het Bureau voor de Nationale Veiligheid verloopt de uitwisseling van personeel in het leger rustig en er is geen bedreiging voor het hoger personeel. Er zijn meer soldaten bij het leger gekomen dan weggegaan (2).

 

Bronnen:
(1) TvRepublik,28-3-2017, onderzoeksjournaliste Dorota Kania – het programma: “Kim sa generalowie nawolujacy do buntu w wojsku polskim?“, feljeton i rozmowa z dr. Lechem Kowalskim
(2) Tv INFO, 31-3-2017: interiview met dr. L. Kowalski
(3) GadowskiTV,18-4-2017: “Sedziowie wszystko moga w Polsce“
(4) films met toelichting van de historici: “Towarzysz general” over ‘generaal’ Jaruzelski en “Cze.Kiszczak” over ‘generaal’ Kiszczak: deze twee mannen werden aan de wereld als manen van eer voorgesteld. De historische onderzoeken tonen nu ook duidelijk aan wie ze werkelijk waren:  communistische vazallen van Moskou, elkaars vertrouwelingen, opportunisten en carrièremakers, communistische misdadigers en landverraders; de rang van generaal vanuit de partij en niet op basis van hun militaire verdiensten verkregen.
(6) Polen: bij 121 generaals op 100.000 soldaten = 1 generaal op 826 soldaten – China: 191 generaals op 2.500.000 soldaten = 1 generaal op 13.089 soldaten
*) WSI (Militaire Inlichtingen Diensten), in 1991 opgericht – bestond grotendeels uit de communistische officieren, die in Rusland (GRU, KGB) werden opgeleid; diende de Russen om in de Poolse speciale diensten door te dringen en de politieke scene in Polen te manipuleren; WSI controleerde de media in Polen om de publieke opinie te beïnvloeden; gefinancierd uit de staatskas, door staatsbedrijven (dekmantel voor deze officieren) en uit illegale bronnen (smokkel).
**) het woord resort heeft in het Pools nog een andere betekenis. In 1944 werd Polen door Sovjet-Unie gekoloniseerd, door de communistische agenten bestuurd en door het rode leger bewaakt. De communistische agenten en hun families beschikten over speciale privileges en onderlinge connecties. Het gaat hier om beslissende posities in politiek, rechterlijke macht, het leger, media etc. Samen vormden ze een systeem, een gesloten ‘resort’ dat zichzelf diende. Ze beschouwden hun privileges en posities als erfelijk goed. Deze situatie is na 1989 blijven voortbestaan door de transformatie van Polen (ronde tafel afspraken in 1989, buiten om de wil van het volk)) in een z.g.n. post-communistisch land, waarin alles bij het oude bleef.